Reisblog 1

De eerste week in Kaapstad is van start gegaan. Na een hele fijne vlucht begon het meteen goed bij het ophalen van het vliegveld. Mijn reisgenootjes (Manouk en Ylva), ik en iemand anders zouden worden opgehaald door een chauffeur van het bureau die ons verblijf heeft geregeld.

Er was doorgegeven dat Manouk ylva floor opgehaald moest worden, waaruit werd begrepen dat dit één persoon was. Uiteindelijk hebben we ons in een vier persoon auto (met een hele kleine achterbak) weten te proppen met 5 man en 4 grote koffers. Ik citeer de chauffeur: “I feel like a sardine in a pot.”

Na ook een beetje te moeten wennen aan het links rijden met de auto zijn we bij ons verblijf aangekomen, hier hebben we meteen een aantal huisgenoten ontmoet. We hebben geïnformeerd wat er te doen is in Kaapstad, wat je wel en beter niet kunt doen (als meisje zijnde) en we zijn samen naar de supermarkt gegaan om alvast kennis te maken met de wijk waar we in verblijven.

Van onze huisgenoten kregen we mee dat wat er in NL over veiligheid in Kaapstad wordt verteld, eigenlijk best wel mee valt. Ze gaven namelijk aan dat iedereen van hen zich nog geen één keer onveilig heeft gevoeld en dat met een beetje gezond verstand en het volgen van je eigen gevoel, het allemaal wel goed gaat komen.

In de avond gingen Manouk, Ylva en ik dan ook maar meteen op pad en wilde we 1,5 km naar een restaurantje lopen, die werd aangeraden door onze huisgenootjes. Na ongeveer 300 m verder zijn we toch maar omgedraaid en bij de KFC om de hoek gaan eten (het voelt toch allemaal niet zo fijn wanneer je de hele wijk nog niet kent ;P) Altijd je eigen gevoel volgen, ook weer van geleerd!

Naast het verkennen van Kaapstad, zijn we hier natuurlijk voor onze stage in het St. Josephs Home. Onze stage zou eigenlijk op de donderdag, een dag na aankomst in Kaapstad, beginnen. We hadden nog geen mailtje teruggekregen van onze stagebegeleider ter bevestiging dat we deze dag dan ook echt zouden starten en na een aantal mailtjes en een keer bellen hebben we meteen kennis mogen maken met de gedachte ‘het loopt zoals het loopt’. De stage begint nu dinsdag pas, dus dat betekent dat we nog lekker de tijd hebben gehad om de stad te verkennen!

Waterfront, Sea Point, District six, Bo-Kaap en Camps Bay hebben we al bezocht en tot nu toe is alles geweldig en het weer werkt ook zeer zeker mee : ) (zie kopje foto’s).

We hebben ook kennis gemaakt met ‘de witte busjes’. In Nederland zeggen de meesten dat je ervoor moet oppassen en er niet mee moet reizen, maar dit is de perfecte manier om wat cultuur op te doen. Wij hebben dit nu één dag gedaan, wel overdag want ’s avonds schijnt het toch niet helemaal veilig te zijn, maar wat een ervaring! We zaten in een busje en telkens dacht ik, nou nu zit ie wel vol, maar nee er kwamen mensen bij en nog meer mensen bij. Uiteindelijk ging het busje rijden toen er 17 mensen in ‘zaten’ (10 officiële zitplekken haha). Onderweg hangt er dan een man met zijn hoofd uit het raam die de verschillende haltes omroept en wanneer er iemand zwaait dat hij/zij mee wil, stoppen ze en mag diegene er ook nog in. Het verkeer rijdt hier anders, er gelden andere regels en je ziet dingen die je in NL nooit tegen zal gaan komen.

Naast de witte busjes hebben we tot nu toe veel gebruik gemaakt van uber (een app op de telefoon waar je gemakkelijk een uber, soort van taxi, kan bestellen). Morgen gaan we onze huurauto ophalen en gaan we zelf rondrijden.

In een reisblog worden vaak de mooie dingen van de reis verteld, maar er zijn helaas ook minder leuke dingen die ik heb gezien. Tot nu toe is alles prachtig hier, maar ik moet zeggen dat ik moeite heb met de acceptatie van de verdeling rondom arm en rijk. Er zijn hier zoveel mensen die niks hebben, wanneer je bijvoorbeeld in de winkel staat wordt er gevraagd of je een blikje eten wilt kopen wat 10 rand is oftewel omgerekend 0,70 cent. Of kindjes die op het strand vragen om wat kleingeld. Ik, als Nederlandse student, kan me hier niets bij voorstellen en ik moet mijn eigen manier nog vinden om hier mee om te gaan.

Ik ben heel erg benieuwd wat ik de komende weken zal gaan zien en mee maken!